C'est simple...

et pas compliquée.

Alhoewel ik dat toch altijd denk, dat dat ingewikkeld of moeilijk is om zelf te maken.
En dan heb ik het over een trui. Ik weet niet waarom, maar ik stel dat altijd uit om te maken.
Meestal net zo lang tot het bijna zomer is en truien niet meer nodig zijn.
Maar ik zette me er toch eens aan, want de nichtjes hebben truien nodig.
Ik koos een leuk modelletje, de Frau Marlene van Fritzi, beschikbaar in kinder- en damesmaten.
De nichtjes zijn al groot genoeg om in de kleinste damesmaten te kunnen, dus kocht ik van deze trui het damespatroon, want ik wil het modelletje eigenlijk ook eens voor mezelf maken..

Ik ging voor een dun sweaterstofje, grijs met felgroene binnenkant, gekocht aan een couponnenkraam op de markt in Eindhoven.
De hoekjes op de schouders zijn een leuk detail om een contrasterend stofje te gebruiken.
In dit geval koos ik voor de hoekjes de slechte kant van de stof.
Met dit als resultaat:

 detail van de hoekjes op de schouders:

 

Ik zoomde de trui niet om, want ik vond het wel leuk dat de zoom oprolt en je het groen ziet.

Om de trui nog wat op te leuken, zette ik er een fluogroene flex op.
De tekst vond ik wel leuk en ga ik misschien voor mezelf ook nog ergens op zetten :-)
 
 
 
Ik zeg daarnet dat het eigenlijk helemaal niet moeilijk is, een trui maken, maar ik ben alweer aan het uitstellen...
 
C'est simple... je suis compliquée.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts